And then you realise, that all what you've done was impossible

Zagadka

Jak można tak być

                                   tak żyć

na skraju muzyki

                                   i ognia

                  melodii

                                  i rozpaczy

I ciężko jak melodia ?

Czuje na swojej twarzy ciepły wiatr,

A w głowie zamknął zapachy Księżyca.

Kocha swobodę i schowany w niej świat,

Kiedy go miasto-meduza zachwyca.

Czy można tak pić

                                   tak wyć

      jakby się miało

   zniknąć

  musiało

                                  zginąć

I powolnie jak nakaz ?

 
Słyszy w swoich uszach głośny trzask,

A w pamięci ma smaki Podziemi.

Zna jeszcze śmiechy i ukryty w nich płacz,

Kiedy go anioł przykuwa do ziemi.

Kto może się tak kryć

                                        tak wić

w panice muzyki

                                        i fal

melodii

                                       i blasku

I radośnie jak żal ?