Próbowałam napisać w miarę radosny zimowy wierszyk, ale chyba trochę się rozminęłam ze swoim planem. W każdym bądź razie życzę wszystkim wesołych i rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia i... śniegu, bo wydaje mi się, że go brakuje tej zimy.
Święta
Nie zdziwiło mnie szczególnie,
że za chwilę Święta.
Nie smuciło mnie zupełnie,
że nikt nie pamięta,
dopóki nie zapłonęły
rudolfie nosy w oknach.
Nie zdziwiło mnie szczególnie,
że brakuje śniegu.
Nie smuciło mnie zupełnie,
że wszystko tak w biegu,
dopóki zima nagle
nie zaczęła płakać.
Nie zdziwiło mnie szczególnie,
że 24 grudnia
to początek wiosny.
Ucieszyłam się troszeczkę-
-bo jakoś radośniej.
Wyciągnęłam z pudeł
bombki choinkowe,
porozrzucałam kartki
nieotrzymane,
usiadłam na podłodze
i podarłam co się dało,
rozrzucając dookoła
jak małe płatki śniegu.
Nie miałem okazji przyjrzeć się ostatnim dziełom. Ten, choć może nie radosny, budzi uśmiech na twarzy pokazując zmiany jakie zaszły w "obrazie" Świąt. Jakże trafnie i poetycko.
OdpowiedzUsuńM.in. Dzięki takim utworom, święta są dalej Świętami. A.D.