I woke up in spring

Na konkurs wojewódzki, w którym zdobyłam wspominane wyróżnienie, wysłałam także trzy wiersze. Jednym z nich był znany Wam już "Monolog Renifera". Oto drugi z nich:
 

Wiosna

Jak opisać to co widzę kiedy ślepnę?

Zamroczona oddechami szklanych wież,

Uduszona kajdanami na nadgarstkach,

Jak mam patrzeć w zbyt przejrzystej mgle?

Wśród budynków najmniej szklanych,

W najwolniejszym mieście,

Najszczęśliwiej zawieszona w nieprzestrzeni-

-Najmniej wdzięczna ponad skrzynią

Z zerwanymi łańcuchami.

Zbyt najmniejsza,

Aby o niej wspominano.

Zbyt największa,

Aby całkiem zapomniano.

I w swej najirracjonalniejszej,

Najwiosenniejszej wiośnie,

Wiośnie wiecznej, całorocznej,

Wciąż bogaci się i rośnie.